پدربزرگ مرحوم بنده ملکی رو به نام دایی بنده زدن سال ها پیش وچند سال بعد از اینکه به نام داییم زدن ، داییم از طریق یک مبایعه نامه دستی اون ملک رو به مادر بزرگم واگذار کرده ، سال ها بعد دایی بنده از ایشون یک اقاله فسخ برای اون مبایعه نامه گرفته (البته مادر بزرگ من بی سواد بوده و صرفا یک اثر انگشت دارد این اقاله فسخ) که البته بعید هم نیست که نمیدانسته یا ناخواسته انگشت زده باشد چرا که بعد از آن در سال های آخر عمرش از طریق یک صلح نامه آن ملک را به ۳ دخترش بخشیده است که البته این سند هم عادی و فقط دارای اثر انگشت مادر بزرگ بنده هست حال پس از فوت ایشان کار به شکایت رسیده است و در دادگاه دایی ام مبایعه نامه اول را قبول دارد اما با ارائه اقاله فسخ ادعا میکند که چون این ملک مجددا به او واگذار شده است ، صلح نامه ای که مادربزرگم انگشت زده است و آن را به دخترانش بخشیده است بی اعتبار است(البته اقاله فسخی که ارائه داده است اصلا تاریخ هم ندارد...) سوال من اینست که آیا ما باید به این دعوا ادامه دهیم و میتوانیم از طریق زیر سوال بردن اقاله فسخ اقدامی بکنیم و شانسی خواهیم داشت در کل ....یا صلح و سازش بیشتر به نفع ماست.