سلام داشتن کپی از اسناد اموالی که به نام مرد است میتواند از به نام زدن اموال به نام اقوام مرد وفرار از مهریه جلوگیری کند؟دوم اینکه مهریه ام 114سکه ونصف خانه است که 15سال پیش به مبلغ 15میلیون قیمت خورد حال ایا همسرم میتواند به جای نصف خانه ای که در شهر دارد نصف خانه روستایی اش را به نامم بزند؟سوم با وجود اینکه در هیچ دفتر خانه ای یا به طور دستی خانه را به نامم نزده در صورت فوت همسرم،پسر بزرگم میتواند مرا از خانه بیرون کند یا همان سند ازدواجمان کافیست که من به نصف خانه برسم؟چهارم در صورت به اجرا گذاشتن مهریه ام ونخواستن طلاق میتوانم در خانه شوهرم بمانم وایا او میتواند اجازه ازدواج مجدد از دادگاه بگیرد ودر صورت نداشتن اجازه اگر به این کار اقدام کرد من میتوانم طلاق بگیرم ؟پنجم ایا همسرم میتواند مرا از دیدن خانواده ام محروم کندیا پس از طلاق در صورت داشتن حضانت بچه ها میتواند مرا از دیدن بچه هامحروم کند یا انها را از شهر یاکشور خارج کند.ممنون لطفا سریعتر پاسخ بدید

با سلام وقت بخیر
اول قبل از پاسخگویی به سوالات شما باید بگم بعضی از سوالات شما مبهم بوده و باید سوالاتی از شما صورت بگیر و لیکن در حد ضروریات پاسخ خواهم داد

در خصوص داشتن کمی اموال و جلوگیری از نقل و انتقالات به دیگران در جهت فرار از دین باید عرض بشه که این اسناد اگر رسمی و بنام زوج هست شما میتونید با ثبت دادخواست مطالبه مهریه و ضمن اون درخواست تامین خواسته اموالی که هنوز بنام همسرتون هست توقیف کنید تا در مرحله اجرای حکم به مزایده بره و طلب شما وصول بشه (البته بعضی اموال جزو مستثنیات دین بوده و قابل توقیف نیستند مگر بیشتر از شان زوج باشند که مقررات خاص خودش رو داره) اما اگر اموال فاقد سند عادی باشند ممکنه زوج بعد از تاریخ اسناد مالکیت و فروشنامه های عادی که دست شماست با تنظیم مبایعه نامه در دفتر مشاور املاک به غیر انتقال داده باشه و مدارکی که دست شماست بی اعتبار شده باشند و درصورتی که شما برای توقیفش اقدام کنید شخص ثالث با ارائه مبایعه نامه عادی مدعی مالکیت خود و خرید از همسرتون بشه این سوال خیلی کلی بوده و نیاز به بررسی و تحقیق بیشتر از شما داره قاعده کلی اینه که تا شما دادخواست مهریه طرح نکنید هر نوع نقل و انتقالی از طرف همسرتون صحیح و معتبره و معاملات بعد از طرح دادخواست مهریه درصورتی که شما دلیلی بر صوری بودن داشته باشید باید دادخواست ابطال معامله رو طرح کنید و بعد از گرفتن رای بر ابطال میتونید از باب مهریه توقیف کنید اما اگه معامله بعد از محکومیت به مهریه جهت فرار از دین باشه جرم بوده و مجازات داره.

در مورد تعیین مهریه به ۱۱۴ سکه و نصف خانه باید مشخص بشه برای ما که آیا زمان عقد خانه معینی وجود داشته که نصفش رو بعنوان مهریه تعیین کردن یا نه به طور کلی نوشته شده نصف یک خونه ای؟ اگه منزل خاصی مدنظر نبوده و یا وجود نداشته با توجه به اینکه قانون مدنی در ماده ۲۷۹ میگه نمیشه متعهد رو مجبور کرد که از چیز بهتر و اعلا بده (و البته متعهد هم نمیتونه چیز معیوب بده) پس نمیشه زوج رو مجبور کرد حتما منزل شهر رو بده و میتونه منزل روستا رو بده چون به طور کلی خونه قید شده نه خونه مشخص و خاصی رو و اگر نه اون زمان و نه الان خونه ای نبود شاید میشد گفت باید قیمت مورد توافق ۱۵ میلیون تومان رو به قیمت روز باید زوج بده

اگر منزلی به نام شما میشد که شما مالک مطلق بودید و حال که سندی به نام شما نیست کسی که سند بنامش هست مطابق قانون ثبت مالک شناخته میشه و شما تنها طلبکار محسوب میشید در زمان فوت همسرتون شما هم از باب ارثیه یک هشتم اموال و هم از باب مهریه خود طلبکارید و نسبت به وراث اولویت دارید و میتونید مهریه رو اقدام و از اموال مرحوم توقیف کنید و اون زمان دیگه بحث مستثنیات دین مطرح نیست اگه مبلغ مهریه شما به اندازه کل منزل باشه و توقیف کنید نهایتا یا پولش رو در مرحله اجرا میگیرید یا بعنوان طلبتون خونه رو قبول میکنید و میشه مال شما و بچه هاتون نمیتونن بیرونتون کنند

بله در صورت اجرای مهریه میتونید در منزل بمونید چون مهریه طلب زوجه هست و ارتباطی به تمکین داشتن یا نداشتن نداره و مرد بمحض تقاضای زوجه درصورت عندالمطالبه بودن مهریه مکلف به پرداخت هست

به صرف تقاضای مهریه از طرف زوجه، زوج نمیتونه تقاضای ازدواج مجدد کنه این جواز از طرف دادگاه در موارد خاصی صادر میشه که این مورد جزوش نیست

بله اگر مرد بدون اجازه همسر اول و یا دادگاه اقدام به ازدواج دائم کنه علاوه بر اینکه اقدامش جرم محسوب میشه زن میتونه تقاضای طلاق بده


مطابق قانون مرد میتونه زن رو از شغل و حرفه ای که منافی شان خانوادگی هست منع کنه نه ارتباط با خانوادش و صله رحم از واجبات هست اما شرعا زن برای رفتن به هر جایی حتی حج واجب نیاز به اجازه زوج داره و اگر زوج بدون علت منطقی مانع انجام واجب شرعی بشه مرتکب گناه شده اما بهرحال زن باید تبعیت کنه و اگر این امر سبب عسر و حرجش بشه و دادگاه هم بپذیره میتونه از موارد طلاق باشه

ملاقات با فرزندان از حقوق والدین هست و هیچ کس حتی زوج نمیتونه مانع بشه و اگه چنین اقدامی کرد علاوه بر جنبه جزایی از دادگاه میشه بابت ملاقات دستور موقت تقاضا کرد

درخصوص خروج طفل تحت حضانت از کشور یا محلی که حین طلاق مورد توافق بود ماده ۴۲ قانون حمایت خانواده صراحت داره ((ماده ۴۲ - صغیر و مجنون را نمی‌توان بدون رضایت ولی، قیم، مادر یا شخصی که حضانت و نگهداری آنان به او واگذارشده است از محل اقامت مقرر بین طرفین یا محل اقامت قبل از وقوع طلاق به محل دیگر یا خارج از کشور فرستاد، مگر اینکه دادگاه آن را به مصلحت صغیر و مجنون بداند و با در نظر گرفتن حق ملاقات اشخاص ذی‌حق این امر را اجازه دهـد. دادگاه در صورت موافقت با خـارج کردن صغیـر و مجنون از کشور، بنا بر درخواست ذی‌نفع، برای تضمین بازگرداندن صغیر و مجنون تامین مناسبی اخذ می‌کند.))
من درخدمتم